Sandalyesini Tamir Eden Adam

Eski bir sandalye buldu adam. Belli ki çok yaşanmışlık vardı. Üzerindeki kılıfı yırtık, yer yer yanıklar vardı. Başladı adam kılıfı temizlemeye. Yepyeni yapacaktı. Koyacaktı odasının ortasına.

Yüreğini temizlercesine temizliyordu adam sandalyeyi. Tüm pişmanlıklarını, hatalarını silercesine... Lekeler, tozlar çıktıkça yüreği de berraklaşıyordu adamın.

''Affedecek mi , bu sandalye üzerinde taşıdığı yanıkları ? Unutacak mı acaba acılarını ? '' diye düşündü adam. '' Unutmasa da değişecek; eskisinden daha güzelleşecek, sağlam olacak''.

Yaşadıklarının hesabını yaptı adam. O da unutmadı, unutmadıkça güçlendi. Yapılan haksızlıkların üzerini örtmedi, omları tuğla gibi kullandı. Kendini sağlamlaştırdı, tıpkı odasındaki sandalyeyi gibi...