NEDEN

Bazen kendimi sorgularken buluyorum. Ancak sorguladığım şeyler sıradan durumlar değil. Çoğu kişinin cesaret edemediği soruları ben soruyorum. önce kendime sordum. Devamlı sordum. Korktum ama vazgeçmedim. Bu yolun sonu nedir ben de bilmiyorum.

En çok sorguladığım durumlardan bir tanesi, insanların eşit olmayışı. Özellikle çocuklar. Çocuklar doğduğu yeri, anne babasını seçemez. Kendilerine verilen her şeyi kabul eder, öğrettikleri gelenek görenekleri belli bir yaşa kadar sürdürmek zorunda kalırlar. Bazı çocuklar zengin ailede doğarken, bazıları maddi zorluklarla küçük yaşta tanışıyorlar. Bazı çocuklar açlıktan ölürken, bazısı yemek beğenmez, ekmeğe saygı bile duymaz.

Niye insanlar arasında farklar var ? Niye her çocuk mutlu yaşamaz ? Çocuktan örnek veriyorum çünkü büyük insanlar için aynı soruları sormaz, birden fazla farklı cevap bulunabilir. Ama çocuklar konusunda bu cevaba ben bir türlü ulaşamıyorum. Çünkü her çocuk masum doğar. Davranışları, düşünceleri, yaşam biçimi genelde ailenin ona gösterdiği hatta yönlendirdiği gibidir Aynı yılda, aynı ayda doğan iki, tan çocuk ele alalım. Birisi gayet güzel, maddi durumu iyi olan , bilinçli bir ailede doğarken, diğer çocuk aynı şartlarda olmaz. Burada çocukların bir suçu yoktur. Seçimi de kendisi yapmamıştır. Birinci çocuk 20 yaşına kadar farklı kurslara gitmiş, güzel bir eğitim almış. İkinci çocuk maddi olarak zorluk çekerken, eğitimini zor şartlarda bitirmiş. Her iki çocuk da kişisel olarak iyi insanlar. Öldükten sonra her ikisi de cennete gitti diyelim. Birinci çocuk dünya hayatını en güzel şekilde geçirmiş, artı cennete gitmiştir. Diğer kişi ise hayatı boyunca maddi ve manevi zorluklarla boğuşmuş, en sonunda ölüp cennete gitmiştir. Öbür tarafı net bilemeyiz, çünkü gidenler geri gelmez. Lakin bu hayattan bir fikrimiz vardır. Neden çocuklar, neden insanlar, neden canlılar eşit değil ? Bu eşitsizliğe neden olan faktörler nelerdir ? Doğduğumuz yer kaderimiz midir gerçekten ? Hayatımızı tamamen etkileyen, ona yön veren doğduğumuz yer mi ?

Bu noktada farklı görüşler var evet. Bazen kişi fakir de olsa okuyabilir, kendini geliştirebilir vs. Ben genel olarak topluma baktığımda kimisi kolay ve pratik yoldan tüm sorunlarını çözerken, bazı insanlar gerçekten çok uğraşırlar. Belki de bu fikre kapılmamın nedeni benim hayatımdır.

Bu sorular, beni bazen reenkarnasyon inancına itebiliyor. Buna pek inancım yok ama neden o zaman herkes farklı şartlarda yaşıyor ama sonuç aynı ?

Bir diğer seçenek ise karma. Çünkü karmada çocuklar anne ve babanın bazı günahlarının, iyiliklerin karşılığını yaşayabilirler. Bunlar sadece birer düşünce, seçenek. Sorguladığım, en çok cevap aradığım sorulardan biri bu. Neden insanlar arasında bazı noktalarda çok fazla fark oluyor. Bunun sorumlusu insanın kendisi mi ? Peki o zaman küçük çocuklar da mı düşünmeyi öğrenmeli ?

Özellikle de son dönemlerde düşünce gücü olayı çok ön plana çıktı. Şimdilerde gerçi modası geçti gibi duruyor. Ne yalan söyleyeyim ben de bu durumlara çok meraklıydım, hatta bazı alanlarda eğitim bile aldım. Ama beni çelişkiye düşüren bazı konular oldu. Bende inanmadığım, sorguladığım alanda çalışmak istemedim açıkçası. Cevabını bulamadığım, açıklığını bariz gördüğüm bir alanda kendimi rahat hissetmedim. Ben para için, başka bir şey için emin olmadığım, kuşku duyduğum yöntemleri başkalarına uygulamadım. İçine girdikçe bu alanın sorularım çoğalmaya başladı ama soruların cevabını benim mantığıma uymadı.

Demem o ki, düşünce gücü ile insanlar kendilerini iyileşmeyi denemelidir seçeneği benim için elenmiştir. O zaman insanların yaşamları, hayat tarzları, maddi ve manevi durumları kime ve neye bağlı ?