top of page

LEYLA AGHAYEVA YAVUZ

HAYAT AMACI

  • Yazarın fotoğrafı: LEYLA AGHAYEVA YAVUZ
    LEYLA AGHAYEVA YAVUZ
  • 12 Haz
  • 2 dakikada okunur
ree


Yaşamak sadece hayata gelip, sana sunulan hayatı yaşayıp, ölmek mi ? Çoğumuz hayat şartları nedeni ile asıl soruyu kendimize hiç sormuyoruz, ''Bu Dünya'ya neden geldik ? ''

Dünyevi işlerle o kadar kafamız dolu ki, kendi içimize hiç bakmaya zaman kalmıyor. Bazen ise cesaretimiz olmuyor. Biraz daha derine indiğimizde hayatın ne kadar anlamsız ve boş görebiliyoruz. Yeni koltuklar, en iyi telefonlar, en marka kıyafetler... Evet hepsi çok güzel, ihtiyaç vs. Dışımıza önem verdiğimiz kadar birazcık da içimize mi versek ?


Ben ölümden çok korkarım. Ölmek istemem. Çünkü benim için ölüm bir sondur. Gittiği yerden kimse dönmedi, bu yüzden doğmadan önce nasıl ki ben bir şey hissetmediysem öldükten sonra da muhtemelen bir şey hissetmeyeceğim. Yani olmayacağım. Son zamanlarda beden ölüyor ama bilinç evrende var olmaya devam ediyor gibi durumlar da konuşulmaya başlandı. Ancak dediğim gibi ben gidenden henüz haber almadım. Neyse konumuza dönecek olursak, ölüm benim için bir son. Bu yüzden ben dünyada kalıcı bir şeyler bırakmak istiyorum. Yazılarım umarım ki kalır. Birileri yazımı okur mu, bu yazdıklarımdan bir faydalanır mı bilmiyorum. Ancak ben yazmaya devam edeceğim. Çünkü bir kişi bile yazımı okuyup, bir farkındalık yaşarsa bu benim için çok büyük bir gurur olacaktır. Yazılarımın kalıcı olmasını çok isterim.

Hayat elimizden kayıp giderken, günlük olarak yaşar çoğu insan. bir taraftan bu gayet kabul edilir bir durum. Hatta böylesi daha güzel. Laf aramızda kolay da. Bir yıl sonrasını, beş yıl sonrasını hatta benim gibi ölümden sonrasını düşünmemek belki de en doğrusu. Ama biliyorum benim gibi insanlar da bu dünyada. ..

Hayata neden geldik. Bunun bir nedeni olmalı. Bu bir tesadüf olamaz. Çünkü resmen bir zincirleme gibi her birimiz bir birimize bir şekilde bağlıyız. Bir sözümüz, bir davranışımız bir kişinin hayatını değiştirebilecek güçte. Birisinin eşi, annesi, arkadaşı, patronu olabiliyoruz. İstesek de istemesek de bizim kararlarımız başkalarının hayatını d dolaylı dahi olsa etkiliyor. Hayata geliş nedeni bir başkasına mı bağlı acaba ? Ya da her bireyin gerçekleştirmesi gereken bir misyonu mu var ?

Bizler sadece öylesine var olamayız.. Bence insanların çözemediği, belki henüz bilicin idrak edemediği nedenler mevcuttur.

Ölüm gerçekleştikten sonra hayata geliş amacımız bitiyor. Hiç kimseye müdahale edemezsin öldükten sonra. Ölüm bir hiçlik durumu ise varlığımızın asıl nedeni ne olabilir ?

En sıradan insanı düşünelim, illa ki birine bir etkisi olmuştur. Küçük dahi olsa... Belki birilerine bir duyguyu öğretmiş, belki üzülmeyi... Çok karışık ancak inceledikçe işin içinden çıkması zor bir mesele.

Belki de içimize iyice baksak cevabı buluruz. belki de o cevap bir yerlerde saklı ? Zamanı hep başkalarına hediye ediyoruz, aslında biraz kendimizle baş başa kalsak bu cevabı da buluruz.

 
 
 

1 comentario


rahmican007
28 jul

Çok güzel bir yazı olmuş❤

Editado
Me gusta

© 2035 by Train of Thoughts. Powered and secured by Wix

bottom of page