BEN BU SABAH KİME DÖNÜŞMÜŞ HALDE UYANDIM ?

Kırgınım. Hayata, dostlarıma, gökyüzüne kırgınım.

Nedenini tam anlayamadığım ancak içimi kemiren tuhaf bir his bu. Canım fena halde yalnızlık çekiyor. Biraz da yorgunum bu sabah.

Aklım çok fazla detaya takılmıyor bugün. Ne tavandaki örümcek ağına, ne de komidinin üzerindeki toza.

Üstün körü topladım bugün yüreğimi. Bir kahve içtim. Saatin kaç olduğuna dair bir fikrim yok.

Ben bu sabah kime dönüşmüş halde uyandım ?

İçimdeki boşluğu aynaya bakarak mı dolduracağım ?

Son anıları gözden geçirmek istiyorum.

Güzel niyetler edip, yaşamaya devam etmektir amacım.

Ben bu sabah kime dönüşmüş halde uyandım ?

Yalnızlık içerisinde bir ruh gibi...

Öyle sade, öyle yalın ve öyle sessizdir benim yaralarım.

Ben bu sabah kime dönüşmüş halde uyandım ?

Bilmiyorum...

Gitmeye hazır, umutları halen yaşayan bir gezgin gibi.